رگ های خونی: امکان التهاب رگ های خونی، یا واسکولیتیس هم در بیماران لوپوسی وجود دارد که این وضعیت، بر گردش خون تاثیر می گذارد.
لوپوس اریتماتوزیس سیستمیک، شایعترین نوع بیماری لوپوس است. بیماری خود ایمنی که در آن سلول‌های سیستم ایمنی اشتباهاً به بافت‌های خود حمله می‌کند و منجر به بروز التهاب و آسیب بافتی در ارگان‌های درگیر می‌شود. این بیماری می‌تواند بر روی مفاصل، پوست، مغز، ریه‌ها، کلیه‌ها و رگ‌های خونی تأثیر بگذارد و بیمار با علائمی مانند مفصل درد، حساسیت و راش های پوستی و مشکلات مربوط به ارگان های داخلی رو به رو شود.
اگرچه داروها در کنترل لوپوس بسیار مهم هستند، اما کارهای زیادی وجود دارند که برای مدیریت علائم این بیماری می توانید انجام دهید.
به همراه قرص های استروئیدی مصرف شوند تا مقدار دوز استروئید کاهش پیدا کند.
استروژن در بدن خانم ها و آقایان تولید می شود؛ اما میزان آن در خانم ها بیشتر است.
برخی از بیماران لوپوس نیز تغییراتی را در خلق و خوی خود تجربه می کنند . به ویژه مواردی مثل تحریک پذیری زیاد در برابر وقایع، افسردگی و اضطراب.
اگر در بدن مادر هر دو نوع آنتی بادی وجود داشته باشد، احتمال اینکه کودکی با لوپوس نوزادی به تفاوت بیماری لوپوس و پسوریازیس دنیا آورد بیشتر می شود.
همچنین ممکن است به عنوان درمانی طولانی مدت برای دیگر مشکلاتی نظیر التهاب کلیه یا مشکلات حاد خونی مورد استفاده قرار بگیرد.
مقالات پزشکی برای افزایش اطلاعات شماست ، برای درمان بیماری هایتان با پزشک متخصص گفتگو کنید.
کلیه‌ها را باید یکی از اندام‌های بدن دانست که بیماری لوپوس می‌تواند به آن‌ها آسیب جدی وارد کند.
ژنتیک: داشتن سابقه خانوادگی لوپوس ممکن است فرد را در معرض خطر بیشتری برای تجربه این بیماری قرار دهد.
تمام داروها دارای عوارض جانبی بالقوه ای هستند و شما و پزشک تان باید خطر اثرات جانبی را با توجه به کنترل علائم خود متعادل کنید. گاهی اوقات این ممکن است به معنی مصرف داروهای اضافی برای محافظت در برابر دیگر عوارض جانبی باشد.
التهاب و تورم بافت‌های مختلف و ضعف سیستم ایمنی باعث بروز تب بالا می‌شود.
به عنوان مثال قرص نیفدیپین و تزریق ایلوپروست که برای بهبود گردش خون در رگ های خونی استفاده می شود.